اثر فعالیت بدنی بر سطح سرمی هورمون آنتی مولرین و شاخص های بهداشت باروری زنان 30 تا 40 سال

چکیده مقدمه: هورمون آنتی مولرین یک نشانگر معتبر برای ذخیره تخمدانی و ظرفیت باروری است. هدف این مطالعه بررسی تفاوت های هورمون آنتی مولرین بین زنان فعال بدنی و غیر فعال بود. روش شناسی: هشتاد زن 30 تا 40 سال، در این مطالعه گذشته نگر مقطعی شرکت کردند (40 نفر فعال و 40 نفر غیر فعال). سطح فعالیت بدنی از طریق پرسشنامه بین المللی فعالیت بدنی تخمین زده شد. اطلاعات درباره شاخص های باروری از ثبت های بالینی بدست آمد. هورمون آنتی مولرین سرمی با استفاده از روش الایزا اندازه گیری شد. نتایج: اختلاف معنی داری بر حسب میانگین سن بین دو گروه وجود نداشت (05/0p>). اختلاف معنی داری میان زنان فعال بدنی و غیر فعال در ارتباط با غلظت سرمی هورمون آنتی مولرین وجود داشت (به ترتیب 75/0±86/3 در مقابل 53/0±27/1 نانوگرم/میلی لیتر) (05/0>p). اختلاف معنی داری میان زنان فعال بدنی و غیر فعال در ارتباط با شاخص های بهداشت باروری وجود نداشت. (05/0>p). نتیجه گیری: این یافته ها نشان می دهد که فعالیت بدنی ممکن است ظرفیت باروری را در بین زنان سالم از طریق حفظ هورمون آنتی مولرین بهبود بخشد. واژگان کلیدی: هورمون آنتی مولرین، باروری، فعایت بدنی، زنان.